Dikta i Butikksongar av Helene Hovden Hareide er skrivne fram i eit daglegdags, tidvis fragmentert, impresjonistisk språk, beståande av mindre forteljande sekvensar som kjedar seg saman nedover sidene, og som vert til punkt, og ofte til gode enkeltdikt. Les kritikken av Butikksongar av Helene Hovden Hareide her.
Lyriske konstellasjonar
At Skyggen av et dikt av diktdebutanten Gregers Lundh faldar ut ei grunnleggjande kristen forståing der bibelske motiv og tematikkar går att, er heilt openbert. Diktdebutanten skriv reinskrapte dikt med få ord og mykje kvitt rom kring seg. Les kritikken av Skyggen av et dikt av Gregers Lundh her.
Fram og tilbake til framtida
Dikta til Jo Eggen er eit særeige og samansett konglomerat. Og det svingar raskt, i tid og rom. Her kan fjerne utkantar brått forvandle seg til lyriske sentralpunkt. Les kritikken av Dikt om Sverige av Jo Eggen her.
Det kravlaust vene
Dikta til Helge Torvund i Liljevilje femnar om dette i oss som gjer at me ikkje er motseiingsfrie, logiske system, men full av lyter, mørke og uro. Les kritikken av Liljevilje av Helge Torvund her.
Nålestikk og nullpunkt
I Fragment II av Lars Norén svingar det seg frå det aforistiske, reflekterande, slagordbastante til det poetiske nivået. Les kritikken av Fragment II av Lars Norén i Steinar Opstads omsetjing her.