Poesi og poesikritikk
Korleis skal ein gripe verda og sanninga, når ein er så sterkt veva inn i dei og står «midt i en elv / som løser opp alt / i bilder, drøm og engstelse»? Dette er nokre av spørsmåla i Rune Berglund Steens maksimalistiske, reflekterande og ekspansive langdikt, Europa, din vinge og storm. Les kritikken av Europa, din vinge og storm av Runge Berglund Steen her.
Debutanten Maren Granrud dyrkar den slåande og småskrudde formuleringa i små, snurrige kortprosatekstar. Les kritikken av Maren Granruds Det er ikke synd på meg men jeg syns det her.
Debutboka til Ole Petter Vaaten grip attende til fortida, til den nære familien og særleg til faren og hans arbeidarliv. Dette fars- og barndomslandskapet vert gestalta i dikt som dyrkar dei assosiative, men også dei disiplinerte biletspranga. Les bokmeldinga av En av tingene med mitt hjemsted av Ole-Petter Vaten her.
Tittelen på den andre diktboka til Bendik Vada, Virkelig igjen, indikerer at noko er kome attende til ein tilstand der det har vore før. I mellomtida må det ha vore i det ikkje-verkelege eller u-verkelege. Les kritikken av Virkelig igjen av Bendik Vada her.
Sjølv om fleire av dei litterære essaya i Karin Hauganes bok Språk og erfaring er skrivne til ulike høve og har ulikt søkjelys, faldar essaya ut ei forferdeleg biografisk kjerne som er blitt bestemmande for den lyriske skapinga – og som lesaren ikkje maktar fri seg frå. Les meldinga av essayboka Språk og erfaring av Karin Haugane her.
Skjærsild av Raúl Zurita er ei svært samansett bok som består av verbale og grafiske dikt, brev frå ein psykiater, og ja, på slutten av boka finn ein fleire prenta elektroencefalogram. Trass mangfaldet av former, finst eit sterk indre samband mellom dikta, og dei gir eit mangslunge og opprivande bilete av den politiske valdens former. Les meldinga av Skjærsild av Raúl Zurita, gjendikta av Pedro Carmona-Alvarez, her.
Den førre diktboka til Marianne Teie falda ut eiga slektshistorie. I Jeg lar det være slik er det framleis det historiske diktet som gjeld, men omdreiingspunktet er livshistoria til Joseph Hirsch Schechter, som hadde tysk-jødisk opphav og spelte fiolin i Harmonien i Bergen. Les meldinga av Jeg lar det være slik av Marianne Teie her.
Lars Ove Seljestads diktbok som kom i vår, har ein lang og litt uroande tittel, som fortel om uforløyste og potensielle energiar, Lyden av stein som flyttar seg under vatn. Les meldinga av Lyden av stein som flyttar seg under vatn av Lars Ove Seljestad her.
Min døde hund er ei kjærleikserklæring til ein avdød hund, i forma til ei rekkje vene dikt. Joakim Kjørsvik har skrive varierte, vene og tankjevekkande hyllingsdikt med ein mytologisk klangbotn. Les kritikken av Min døde hund av Joakim Kjørsvik her.
Debutanten Anna Kristina Knudsen sparer ikkje på sjokkeffektane i denne oppvekstskildringa, eller valdsodysseen, på diktform. Les kritkken av 7078 Saupstad av Anna Kristina Knudsen her. http://humbaba.no/ein-valdsodysse/