Appelsinane eksploderer, songlerkenes augo vert forvandla til eit blodbad og stjernene rotnar på himmelen. Den japanske poeten Ayane Kawata korrigerer i Tid av himmel oppfatninga av austleg dikting som berre ein kontemplativ, tilbaketrekt aktivitet. Les kritikken av Tid av himmel av Ayane Kawata her.
Rykte om verda
Lugten af sne av den danske poeten Pia Tafdrup er vorte til ein katalog over dei behagande duftene, men også, i alle fall i nokon mon, over stanken, urinen, det skitne. Her er dikt om tomatar, om urinering, om lukta frå ein kjær person som vekker forventing. Les kritikken av Lugten af sne av Pia Tafdrup her.
Lysande, oppmerksam poesi
INNI BOKA djupa / kärlek / ingen av den svenske poeten Ann Jäderlund vert ein møtt av vekslande stilleie, frå dei ømme, klåre naturmeditasjonane, til dei meir refleksive og borande dikta. Dikta skiftar frå dei metaforiske til dei konkrete vendingane, men uansett alltid med negasjonen, den som brått snur diktet og lesaren ein annan veg, parat. Les kritikken av djupa / kärlek / ingen av Ann Jäderlund her.
Røyk i slentrande og forteljande dikt
I DEN SJETTE diktsamlinga frå syrisk-svenske Daniel Boyacioglus hand, Allt om eld, møter lesaren ein poet som krinsar om smått og stort i dagleglivet. Stilen er ikkje poetisk revolusjonerande og paraderer ikkje med originale bilete eller eit idiosynkratisk språk som freistar å tøtsje transcendensen. Les kritikken av Allt om eld av Daniel Boyacioglu her.